De Hibiscus is een geslacht uit de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae) en komt van nature voor in mediterrane, subtropische en tropische gebieden over de hele wereld.
Er zijn drie soorten Hibiscus ik graag wil uitlichten:
1. de Hibiscus rosa-sinensis (tropische hibiscus of Chinese roos, die als kamerplant wordt verkocht in landen met een koud klimaat)
2. de Hibiscus moscheutos en H. coccineaus (moerashibiscus. Een winterharde, vaste plant die elke winter tot de grond afsterf en in het voorjaar opnieuw opkomt)
3. de Hibiscus syriacus. De Hibiscus syriacus komt oorspronkelijk uit Azië. Het is de enige struik uit dit geslacht die voldoende winterhard is voor onze tuinen en wordt ook tuinhibiscus of altheastruik genoemd. De naam altheastruik heeft hij gekregen omdat hij vroeger bij de Althaea familie werd ingedeeld.
De Hibiscus syriacus groeit op vrijwel elke grond, als die maar goed gedraineerd en luchtig is en veel humus bevat. Hij staat graag op een plek met vooral ochtendzon. Ochtendzon zorgt voor goede bloemknopontwikkeling. Als de grond te vochtig is kunnen de bladeren vergelen en bloemknoppen afsterven. Dit kan ook gebeuren als de grond te droog is. De tuinhibiscus kan goed tegen warmt, vochtige lucht, arme grond en wat droogte. Je kunt het beste de grond niet helemaal laten uitdrogen.
De beste tijd om een Hibiscus syriacus te (ver)planten is het voorjaar. Het kan het zijn dat de struik in dat voorjaar pas laat in het blad komt of nauwelijks groeit. Dat komt de jaren daarna weer goed, zodra de wortels zich voldoende hebben ontwikkeld. De tuinhibiscus komt altijd vrij laat in blad, gewoonlijk pas in mei en soms zelfs pas in juni.
De Hibiscus syriacus hoeft in principe niet gesnoeid te worden. De struik zal zich dan in de vorm van een vaas opgaand ontwikkelen. Wel moet je alle dode en beschadigde takken wegsnoeien. Je zou de struik in het eerste voorjaar na aanplant tot de helft terug kunnen snoeien, zodat hij zich bossig gaat vertakken, maar dat hoeft dus niet. Je kunt snoeien om de juiste vorm te behouden. Dat kun je dan het beste in februari/maart doen.
De tuinhibiscus bloeit op eenjarig hout. Dat zijn de takken die zich in datzelfde jaar hebben ontwikkeld. Het is niet nodig om de uitgebloeide bloemen te verwijderen om de bloei te stimuleren.
De Hibiscus syriacus wordt vaak geënt. Het kan gebeuren dat zich opeens takken ontwikkelen met anders gekleurde, blauwe bloemen. Deze takken uit de onderstam kun je het beste zo snel mogelijk verwijderen, omdat de takken van de onderstam sterker groeien dan de enttakken.
De tuinhibiscus kan zich vermeerderen door uit te zaaien, maar niet alle hybriden maken zaad aan. Je de Hibiscus syriacus ook vermeerderen door stukjes tak af te knippen. Je kunt in de zomer een jonge uitloper afknippen om te stekken of in het najaar een oudere tak. Knip hiervoor een takje van ongeveer 10-25 cm lang en verwijder alles op een paar bladeren aan de top na en plaats het in de grond. Je kunt hiervoor stekpoeder gebruiken om de wortelgroei te stimuleren.
De Hibiscus syriacus ‘Red Heart’ heeft mooie, witte bloemen met een rood hart. Het is redelijk klein blijvende struik. De meeste struiken hebben enkele bloemen, maar bij mijn struik zijn het dubbele bloemen. Ik heb hem in bloei gekocht en vond de bloemen dus mooi. Mocht de bloem erg belangrijk zijn, dan kan je een plant altijd beter in bloei kopen om zeker te weten dat de kleur en het soort bloem naar je zin is.
Bladkleur: groen
Bloeiperiode: augustus - september
Bloemkleur: wit
Geurende bloem: nee
Eigenschap: bladverliezend
Grondsoort: normaal/vochtig
Hoogte: 2 m
Standplaats: zon/half schaduw
Trekt bijen aan: ja
Winterhardheid: -25 ºC